Poker op Xios Hogeschool Hasselt

Precies drie weken geleden hield Orbis, de studentenvereniging van onze school, de Xios Hogeschool Hasselt, een pokertoernooi in onze eetzaal. Het inschrijvingsgeld bedroeg 5 euro. Geldprijzen waren er echter niet te winnen, wel veel bier. Veel jongens aanwezig dus: van de veertig kandidaten waren slechts een vijftal vrouwelijk.

...

Ook ik nam deel aan de wedstrijd. Voor de wedstrijd geen zenuwen, tijdens echter wel. Bij mij aan tafel zaten mensen die (voor echt geld!) op het internet spelen bij professionele wedsite's, en ook een enkeling die al casino-ervaring had. Bibberen dus. Toch heb ik het er niet slecht vanaf gebracht!

...
Iedereen kreeg een klein zakje chips. Oké, dit kan verwarrend zijn, maar het waren geen Lay's of Dorito's, maar pokerchips. Er waren verschillende kleuren, en elke kleur stond voor een waarde. In totaal kreeg iedereen chips voor een totale waarde van 1500. Na een uur spelen volgde de eerste pauze. Ik keek naar myn stapeltje, telde na en merkte dat ik al bijna verdubbeld was. Ik had nu chips voor een totaal van 2910. Ik ging even naar een andere tafel om myn winst te laten zien aan myn broer, die ook meespeelde, en keerde dan weer terug naar mijn tafel.

...

We herbegonnen redelijk rustig. Maar na een paar rondes kreeg ik goede kaarten: twee achten. Dit noemt men ''pocket achten''. Dit is een redelijk goede hand, want je hebt namelijk al een pair voor de gemeenschappelijke kaarten komen. Ik raise dus. Twee mensen callen mijn inzet. De flop kwam en er lag een 10, een 6 en een 5. Ik was als eerste aan zet. Ik dacht even na. Op dat moment kon alleen een paar tienen my verslaan, of een hoger paar wat iemand in zijn handen had. Om de pot binnen te halen, moest ik dus zwaar inzetten. Want als ik checkte, en iedereen checkte ook, en er kwam voor de volgende kaart een kaart hoger als de 8, dan liep ik het risico dat iemand daarmee een hoger paar maakte. Ik ging dus all in.

...

Beide jongens die mijn eerdere inzet callden, callden opnieuw. Ik had bang dat ik de mindere hand zou hebben. Tot ze hun kaarten omdraaiden. De ene had koning-boer en de andere had pocket vieren. Ik had dus op dat moment de beste hand. Ik was blij. Toch snapte ik de andere spelers hun call niet. De jongen met de twee vieren callde mijn inzet, terwijl de flop drie kaarten waren die een hoger paar als zijn vieren konden zijn. De andere jongen met koning-boer had op dat moment helemaal niets. Raar gespeeld dus.

...

Maar het loonde wel. De turn kwam: een boer. Mijn twee achten waren nu verslaan. Nog 1 kaart moest gedeeld worden: ik kon dus enkel nog winnen als die een 8 was. Maar het veranderde nogmaals. De laatste kaart werd een 4. De jongen met zijn pocket vieren had nu dus three of a kind en had de beste hand. Ik ging dus van de beste hand naar, 2 kaarten later, de slechtste hand! Ik verloor bijna al mijn chips, ik had er nog een kleine 600 over. De jongen die won, had bijna voor 5000 aan chips. Het duurde dus niet meer lang voor ik er uit lag. Toen dit gebeurde, kreeg ik wel een applaus: ik had goed gespeeld en enorme pech gehad.

...

Gratis bier zat er dus niet in. Dus ben ik me maar gaan bezatten op mijn eigen kosten: even smakelijk! Toen ik nadien probeerde te betalen met een pokerchip ter waarde van 50 euro, kon de café-uitbater er gelukkig mee lachen.